انتظارت را کشیدم سالها وماه ها وروزها و ساعت ها و ثانیه ها...
در پی چشمانت یا بهتر است بگویم در پی نگاه رویایت!!!                                       نگاهت را با خدا معامله کردم
گفتم راضیم به رضایش
سخت است راضی بودن در رضای قضای اللهی
اما ....
سکوت کردم ومنتظر ماندم                                                                             درعین خواستن، نخواستمت
درعین تمنای وجود،پس زدمت                                                                          اما...!!!
سخت است باوراین که قبول کنم حقیقت را
باور کردنش را روزی چند صد بار برای خود املا میکنم
که فراموشم نشود که تقدیر من این است
اما چه کنم دلم بازیگوش است
گهگاه حوالی دور دیدار پرسه میزند
طفلک گناهی هم ندارد ...
بیقرار است!!!